Wystarczyło drapnięcie. Śmierć turystki po podróży do Maroka

Trudno pogodzić się z taką tragedią. 59-letnia Yvonne Ford z Wielkiej Brytanii spędzała urlop w Maroko w lutym tego roku. Jej rodzina poinformowała, że dwa tygodnie temu rozwinął się u niej ból głowy, a później nie mogła „chodzić, mówić, spać, przełykać”. Okazało się, że „lekki” kontakt z bezpańskim szczeniakiem doprowadził do zakażenia wścieklizną. Choroba nie dawała żadnych objawów przez kilka miesięcy. Mimo udzielonej pomocy, było za późno. Kobieta zmarła 11 czerwca.

„Możemy potwierdzić, że zapewniliśmy specjalistyczną opiekę pacjentowi, który zaraził się wścieklizną podczas pobytu za granicą, a który niestety zmarł” – przekazała Jane McNicholas ze szpitala Sheffield Teaching Hospitals NHS Foundation Trust.

Wakacje w Maroko. Ryzyko zarażenia wścieklizną

Dalekie podróże są coraz bardziej popularne wśród turystów szukających nowych doświadczeń, ale niepozbawione ryzyka. Wścieklizna to niebezpieczna wirusowa choroba zakaźna zwierząt. Choć w krajach rozwiniętych została całkowicie wyeliminowana, to szczególnie rozpowszechniona jest w Azji i Afryce. Osobom odwiedzającym kraje na tych kontynentach zaleca się unikanie kontaktu z psami, kotami i innymi zwierzętami.

Lepiej nie reagować na te zwierzęta z agresją, ale zachować do nich dystans i zabezpieczyć się przed ryzykiem. Przed podróżą (m.in. do Maroko) należy zasięgnąć porady na temat potrzeby szczepienia przeciwko tej chorobie i innym, np. WZW typu A i B. Najlepiej skonsultować się z lekarzem medycyny podróży minimum 6-8 tygodni przed wyjazdem.

Co robić w razie kontaktu z bezpańskim zwierzęciem?

Co jeśli nie przyjęliśmy szczepienia, a weszliśmy w kontakt ze zwierzęciem, nawet niechcący? Brytyjska Agencja Bezpieczeństwa Zdrowia przypomina, co należy zrobić.

„Jeśli zostaniesz ugryziony, podrapany lub polizany przez zwierzę w kraju, w którym występuje wścieklizna, powinieneś przemyć ranę lub miejsce narażenia dużą ilością wody z mydłem i niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza w celu uzyskania leczenia poekspozycyjnego, aby zapobiec wściekliźnie” – czytamy. Leczenie jest niezwykle skuteczne w zapobieganiu chorobie, jeśli zostanie wdrożone natychmiast