Podróże w pandemii. Dziennikarka sprawdziła, co tak naprawdę się zmieniło

Analizując stan turystyki krajowej, obserwuję zmiany, jakie wywołała sytuacja pocovidowa. Ostatnio wzięłam pod lupę mekkę polskiej turystyki: Warmię i Mazury. Co się zmieniło w ciągu ostatnich dwóch lat? Jak wypadła konfrontacja przedstawicieli branży z nowymi wymaganiami? Sprawdziłam w Olsztynie, stolicy regionu.

• Po pierwsze: całoroczność. Turysta pod presją groźby kolejnej fali pandemii nie chce czekać na „urlop w przyszłym sezonie”. „Ukiel – całoroczne wakacje”, czytamy na przystani nad jeziorem o tej nazwie. Hasło daje do myślenia, zwłaszcza że zwykle jesienią nie przyciągało już tylu turystów, co latem. Jezioro Ukiel, zwane też Krzywym, leży w całości w Olsztynie, można do niego dotrzeć spacerem z centrum miasta i zdecydowanie ogniskuje ruch turystyczny. Nawet „po sezonie”.

• Po drugie: dostępność. Kolej konkuruje dziś z połączeniami lotniczymi, które czasem zaskakują rekordowo niskimi cenami. Lotnisko olsztyńskie, realizujące krajowe loty z Krakowa i Wrocławia, nosi dobrą marketingowo nazwę „Mazury”, ale ta część regionu to w rzeczywistości Warmia i to „warmińskość” jest wartością oferty turystycznej w sensie historii, tradycji czy kulinariów. Z lotniska oddalonego o 60 km od miasta dojeżdża w 40 minut szynobus skorelowany z rozkładem lotów. Stacja kolejowa Olsztyn Zachodni zlokalizowana jest tuż nad jeziorem.

Czytaj też:
Arkady Radosław Fiedler: Podróżowanie znów stało się wyzwaniem, przez pandemię