Stowarzyszenie Polskich Plecionkarzy poinformowało o prestiżowym wyróżnieniu, które wkrótce zostanie przyznane polskiej tradycji – takiej, której nie zastąpi żadna fabryka. Podczas nadchodzącej XX sesji Międzynarodowego Komitetu ds. Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego (w dniach 8-10 grudnia w Nowym Delhi w Indiach) plecionkarstwo ma być wpisane na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO. Wyróżnienie obejmuje dwa elementy: zarówno tradycyjne techniki pracy z naturalnymi materiałami – wikliną, słomą, korzeniem, sznurkiem, gałązkami brzozowymi czy rogożyną jak i praktyki przekazywania tego fachu przez jego mistrzów.
Nowy wpis na liście UNESCO. O krok
„Dzięki temu wyróżnieniu mamy możliwość rozwijania edukacyjnych i promocyjnych projektów, które przybliżą plecionkarstwo kolejnym pokoleniom” – zauważył Wojciech Świątkowski, prezes Stowarzyszenia Polskich Plecionkarzy.
Stowarzyszenie przypomniało, że niematerialne dziedzictwo to wszelkie żywe tradycje i zwyczaje, które nie są zamknięte w rzeczach, a składają się na tożsamość kulturową społeczności. W Polsce wyplatanie przedmiotów z roślinnych materiałów jest wielowiekową tradycją. Od drugiej połowy XIX wieku kształtowało je także szkolnictwo kierunkowe, które rozwijało się w Galicji, Wielkopolsce i centralnym Mazowszu. Plecionkarstwo ma także długą tradycję w Łowiczu. To właśnie tym mieście można się kształcić w zawodzie koszykarz–plecionkarz w ramach kwalifikacyjnych kursów zawodowych.
Wpis na listę UNESCO ma znaczenie jednoczące, ale może też inspirować twórców, projektantów i edukatorów.
Polska ma już sześć wpisów na liście niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Są to:
- Szopkarstwo krakowskie (w 2018 r.),
- Kultura bartnicza (w 2020 r.),
- Tradycja układania kwietnych dywanów (w 2021 r.),
- Sokolnictwo (w 2021 r.).
- Flisactwo i tradycje flisackie (w 2022 r.)
- Taniec Polonez (w 2023 r.)
Czytaj też:
To perełki polskiej turystyki. Zdobyły prestiżowe wyróżnienieCzytaj też:
To może być 18. obiekt na liście UNESCO w Polsce. „Powód do dumy”